سالواتوره باسیل کلاه‌های زیادی بر سر گذاشته است - به‌عنوان بازیگر، سگ‌گردان، تمیزکننده مبلمان، خواننده اپرا، اصلاح‌کننده تولید، ستون‌نویس مجله، نقاش تزئینی و (دقیقا برای یک شب) آشپز خصوصی. حالا می نویسد. او که اهل سیراکیوز بود، به عنوان پناهنده از کنسرواتوار بوستون به نیویورک آمد و تئاتر را امتحان کرد و در گروه اصلی موزیکال آف برادوی "Hijinks" فرود آمد. یک فصل با گروه گیلبرت و سالیوان منجر به حرفه خوانندگی و اجرای بیش از 90 نقش اپرا و کنسرت، از جمله سه اولین نمایش جهانی شد. در این بین، او با نوشتن ستون "چیزهایی که قول داده بودم نگویم"، با یک دوره سه ساله برای مجله کلاسیک سینگر وارد عرصه نویسندگی شد. تماس کلیسای جامع سنت پاتریک برای تعویض در آخرین لحظه منجر به خواندن یک کنسرت از او شد. این منجر به یک موقعیت تمام وقت در گروه کر کلیسای جامع و کارکنان خوانندگی آن شد. این منجر به انتصاب به عنوان اولین مورخ موسیقی کلیسای جامع شد. و این منجر به "خیابان پنجم معروف"، اولین کتاب او شد.
