فرانس برنتانو

فرانس برنتانو(Franz Clemens Honoratus Hermann Josef Brentano) (/brɛnˈtɑːnoʊ/؛ آلمانی: [bʁɛnˈtaːno]؛ 16 ژانویه 1838 - 17 مارس 1917) فیلسوف و روانشناس آلمانی بود. روانشناسی او در سال 1874 از منظر تجربی، که کار بزرگ او به حساب می‌آید، با معرفی مجدد مفهوم مدرسی قرون وسطایی از نیت در فلسفه معاصر شناخته می‌شود.
برنتانو که در اصل یک کشیش کاتولیک بود، در سال 1873 به دلیل تعاریف جزمی از خطاناپذیری پاپ در Pastor aeternus از مقام کشیشی کناره گیری کرد. متعاقباً به‌عنوان یک استاد غیر مذهبی کار می‌کرد، و تدریس او باعث تحقیقات در طیف گسترده‌ای از زمینه‌ها مانند زبان‌شناسی، منطق، ریاضیات و روان‌شناسی تجربی از طریق نسل جوان فیلسوفانی شد که به‌عنوان مدرسه برنتانو جمع‌آوری شدند.