استاد “حسین نجفیان” شاعر خوزستانی، در سال ١٣٢٤ خورشیدی در مسجدسلیمان در خانواده ای فرهنگی چشم به جهان گشود و از نوجوانی، تحت تاثیر اشعار شاملو و اخوان ثالث با شعر و ادبیات آشنا شد. ایشان قبل از انقلاب عضو شورای شهر مسجدسلیمان، ریس بانک صادرات مسجدسلیمان، ریس انجمن شعر و شاعران مسجدسلیمان و… بودند. او اوایل دهه‌ی چهل، نخستین اشعارش را نوشت و همزمان به انجام فعالیت‌های اجتماعی، در بخش آموزش روستاییان و مردم محروم می‌پرداخت. ایشان فعالیت های ادبی خود را با گروه موج ناب دنبال كرد و به عنوان یكی از شاعران اصلاح‌طلب شناخته شد. این شاعر فقید، پس از دهه‌ی هشتاد دوباره فعالیت‌های خود را به صورت جدی دنبال كرد و نوشتن كتاب “هزار پرنده سكوت” را آغاز كرد. وی همچنین در نوشتن شعر، مقاله و طنز سیاسی در اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد، با روزنامه سلام فعالیت داشت. از وی چند دفتر شعر و داستان آماده چاپ باقی مانده است. او بعد از آشیرعلی اعتدالی (آکتور بزرگ اجتماعی مسجدسلیمان) مطرح‌ترین نام در طایفه شهنی بود که حضوری تاثیرگذار در عرصه اجتماع و ادبیات مسجدسلیمان محسوب می‌شد و یک نسل به نظر سنی بزرگ‌تر از شاعران شعر موج ناب در این شهر است. او در شامگاه چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، به دلیل بیماری و انجام عملیات شیمی درمانی در بیمارستان آریا اهواز در گذشت؛ و در مقبره تلبزان شهرستان مسجدسلیمان، به خاك سپرده شد.
