نصوح افندی (مطراقچی)که دهخدا از او با نام نصوح بن قره گؤزبن عبدالله یاد کرده از مردان بوسنیایی[۱] عثمانی در روزگار سلطنت سلطان سلیم و سلطان سلیمان است. او را ریاضی‌دان، مورخ، و نویسنده‌ای دانسته‌اند که در خطاطی و نقاشی هم ید طولایی داشته‌است، چنانچه دربارهٔ وی گفته‌اند: «در اسلوب ایرانی خط دیوانی تغییر تمام کردند و در رسم و هیبت آن نقل‌پذیری نمودند تا خواندن آن آسان گردد». طی لشکرکشی سلیمان قانونی به غرب ایران مطراقچی طرح منازل را با مشاهدات خود کشیده و یادداشت‌هایی دربارهٔ آن‌ها نوشته‌است و در فرصت‌های به‌دست‌آمده در طول لشکرکشی و نیز طی دو سال پس از اتمام لشکرکشی برای ترسیم و رنگ‌آمیزی تصاویر و تکمیل کتاب بیان منازل کوشش کرده‌است. در واقع این کتاب حاصل کار چهارسالهٔ مصنف آن است که احتمالاً در سال ۹۴۴ق به دربار تقدیم شده‌است.
