کتاب لانه ی پر سیاه

«لانه‌ی پرسیاه» نوشته‌ی کلر ژوبرت نویسنده فرانسوی مسلمان ساکن ایران است. او در سال ۱۹۶۱ میلادی در پاریس به دنیا آمد و دوران کودکی خودش را در پاریس گذراند. در ۱٩ سالگی مسلمان شد و از سال ۱۳۶۲ با همسر ایرانی ‌خودش ساکن ایران شد. او لیسانس علوم تربیتی، فوق‌لیسانس ادبیات کودک و تحصیلات حوزوی دارد.
«لانه‌ی پرسیاه» یکی از کتاب‌های مجموعه‌ی «بهترین نویسندگان ایران» است. این مجموعه با در کنار هم قراردادن داستان‌هایی از نویسندگان صاحب‌نام ادبیات کودک گنجینه‌ای ماندگار و خواندنی از آثار این بزرگان گردآورده است.
شخصیت اصلی داستان کلاغی به نام «پرسیاه» است. روزی سنجاب ‌کوچولو دوست پرسیاه به او می‌گوید، لانۀ کلاغ‌های دیگر از لانه‌ی او بزرگ‌تر و رنگی‌تر است. این حرف باعث می‌شود که لانۀ پرسیاه از چشمش بیافتد. او برای این که بهترین لانه را بسازد، بازی با دوستانش را کنار می‌گذارد. پرسیاه تمام وقتش راصرف جستجو به دنبال شاخ و برگ بیشتر و اشیاء رنگی و خوراکی‌ بیشتر می‌کند و دائم به این سو به آن‌سو می‌رود. او بالاخره لانه‌ی بزرگش را می‌سازد، اما لانه از شدت سنگینی از درخت بر زمین می‌افتد و همه‌چیز خراب می‌شود.
نویسنده تلاش کرده تا مفهوم چشم‌وهم‌چشمی را در قالب داستانی ساده و جذاب به کودکان آموزش بدهد. پرسیاه دائم خودش را در رقابت با دیگران می‌بیند و همین آسایش و آرامش را از او می‌گیرد، پرسیاه حتی بازی با دوستانش را هم کنار می‌گذارد. نویسنده در صحنه‌ای جذاب نشان می‌دهد که سرانجام این چشم وهم‌چشمی ویرانی است و در پایان پرسیاه حتی همان لانه‌ی معمولی خودش را نیز از دست می‌دهد.
کلر ژوبرت می‌کوشد تا مفاهیم دینی و اخلاقی را برای کودکان ساده‌سازی کند. او در کتاب‌هایش معمولا با بهره‌گیری از تمثیل، مفاهیم دینی و مذهبی را به گونه‌ای روایت می‌کند که متناسب با فهم و درک کودکان باشند. نویسنده در این داستان نیز، به شکل غیرمستقیم به بچه‌ها نشان می‌دهد که خودشان باشند و به توانایی‌ها و استعدادهای خودشان توجه کنند. اگر ذهن کودک همیشه درگیر مقایسه خودش با هم‌سالانش باشد، نمی‌تواند از آنچه دارد، لذت ببرد. در چنین موقعیتی کودک به جای تمرکز بر خودش و احساسات و توانایی‌هایش، ذهنش دائم درگیر دیگران می‌شود.
«لانه‌ی پرسیاه» با داستانی ساده و جذاب مفاهیم مهم اخلاقی را به کودکان آموزش می‌دهد و به آن‌ها یادآوری می‌کند که از مقایسه خودشان با دیگران دست بردارند و همیشه خودشان باشند.