زنی با پاهایی خسته در ساعت هفت و نیم عصرم؛
به خانه برگشتهام
و اصرار دارم از عطر قهوهای که در خانه پیچیده
لذت ببرم
بسیار طبیعیام،
بسیار آرامم،
و خیالم راحت است اندوهی در سینه دارم
که تا اشکم را در نیاورد
دیگران از آن بویی نمیبرند
(برگرفته از متن ناشر)
