تو می فهمی چاره ای غیر از جنگیدن نداشتن یعنی چی؟ نه! نمی فهمی زندگی من آبیه که از سر گذشته ولی هی مجبوری شنا کنی و بالا بیای؛ هی مجبوری بیشتر از توانت ادامه بدی این زخمارو برای این که در کش کنی باید وارد سیاهی بشی باید انقدر وجودشو داشته باشی که تو اون تاریکی نور بشی اما بی وجود ،زیاده خیلی زیاد همه ی اون بی وجودا یه نقطه از سیاهی بودن؛ اما نمی دونم تاریکی من داشت با سیاهی اونا مقابله میکرد یا با روشنایی وجود خودم!؟ نمی دونم. اما یه چیزو خوب فهمیدم؛ اینجا روشنایی به دادت نه به دادشون می رسه! یعنی اگه آدم خوبی باشی خیرت به بقیه آره ولی به خودت نمی رسه زیر پا لهت می کنن. این تاریکی برای من انتخاب نبود اجبار بود برای همینه که وجودم هیچ وقت قبولش نکرد و تا به امروز باهاش جنگید.
