کتاب «منتوری برای والدین» نوشتهی مارگوت ساندلند به بررسی این موضوع میپردازد که تجربههای اولیه چگونه بر مغز و روان کودک اثر میگذارند. نویسنده با تکیه بر پژوهشهای علوم اعصاب و روانشناسی رشد نشان میدهد که کیفیت رابطهی والدین با فرزندشان، از طریق محبت، نوازش و بازی میتواند مسیر رشد ذهنی و عاطفی او را شکل دهد. تمرکز کتاب بر این است که سالهای نخست زندگی کودک دورهای تعیینکننده برای سلامت روانی و اجتماعی آینده اوست. یکی از بخشهای اصلی کتاب به نقش عشق و تماس فیزیکی میپردازد و ساندرلند توضیح میدهد که نوازش، بغل کردن و واکنش همدلانه به احساسات کودک سطح هورمونهای استرس را پایین میآورد و به رشد بخشهایی از مغز که با یادگیری، حافظه و تنظیم هیجانها مرتبطاند کمک میکند و به این ترتیب رابطهی نزدیک و پرورشدهنده میان والد و فرزند به کودک امکان میدهد مهارتهای عاطفی و اجتماعیاش را بهتر پرورش دهد. کتاب در ادامه پیامدهای کمبود محبت، غفلت یا استفاده از تنبیههای سختگیرانه را بررسی میکند. به گفتهی نویسنده چنین شرایطی میتواند سیستم عصبی کودک را حساس و آسیبپذیر کند و در درازمدت باعث مشکلاتی مثل اضطراب، پرخاشگری یا دشواری در اعتماد به دیگران شود. ساندلند با ارجاع به تحقیقات بالینی و نمونههای واقعی نشان میدهد که ترس و استرس مداوم در کودکی ممکن است اثرات ماندگار بر واکنشهای مغزی و هیجانی فرد داشته باشد. نویسنده همچنین راهکارهایی برای والدین ارائه میدهد تا از طریق بازی آزاد، توجه به احساسات فرزند و ایجاد فضایی امن، رشد سالم او را تقویت کنند و تأکید میشود که مراقبت از سلامت روانی والدین خود آنها نیز ضروری است، چون اضطراب یا فرسودگی والدین میتواند به طور مستقیم بر کودکان اثر بگذارد. کتاب بر این ایده استوار است که حتی کارهای سادهی روزمره مانند در آغوش گرفتن یا گوش دادن فعال، میتوانند پیامدهای بلندمدتی بر رشد شناختی و عاطفی کودک داشته باشند.
درباره مارگوت ساندلند
مارگوت ساندلند یک روانشناس کودک و روان درمانگر بریتانیایی است. او مدیر آموزش و پرورش در مرکز بهداشت روانی کودکان و عضو افتخاری مهمان در دانشگاه متروپولیتن لندن است. او بیش از 30 سال است که با خانواده ها و کودکان کار می کند