کتاب ملاقات با ایزیس

کارآگاه تغییراتی در حالت روانی‌اش احساس می‌کرد و نمی‌توانست به هیچ چیزی فکر کند، تمرکزش به طور کامل از میان رفته بود. فقط فکرهای شریرانه و خشونت‌باری از ذهنش می‌گذشتند و به کشتن قاتل با دستان خودش به طرق مختلف فکر می‌کرد. وقتی به کنار جسد بازگشت، حالت تهوع تمامی وجودش را گرفت و قبل از اینکه بتواند خودش را به دستشویی برساند میزان زیادی آب و اسید را از معده‌ی خالی‌اش استفراغ کرد. بازپرس حسینی نزدیکش شد و شروع به صحبت نمود اما کارآگاه نمی‌توانست متوجه بشود که او چه می‌گوید؟ تنها آواهایی به گوشش می‌رسید. تهی از هرگونه معنا، گویی که صدای آبشار یا غلتیدن سنگی از کوه را بشنویم یا دریایی طوفانی موج‌های سهمگینش را بر صخره‌های سنگی بکوبد و صدایی را تولید کند که فقط صدا است و هیچ معنایی ندارد. تصاویر هم غیرعادی و متفاوت از همیشه بودند. سر بازپرس حسینی بزرگ شده بود و پزشک قانونی که ایستاده بود و تماشایش می‌کرد تبدیل شده بود به مردی که در میان دود ایستاده و ماسک شیمیایی و لباس غواصی بر تن دارد. وحشت زده چند ثانیه به او خیره ماند و خواست از دروازه‌ی جهنم پیش رویش خارج شود که دستی چون مار دور کمرش پیچ خورد و اسلحه‌اش را از کمرش بیرون کشید.