کتاب If Only I Had Told Her

رمان «ای‌کاش به او می‌گفتم» نوشته‌ی لورا نولین که در فوریه‌ی ۲۰۲۴ توسط انتشارات سورس‌بوکز فایر منتشر شد، به‌عنوان همراهی عاطفی برای کتاب پرفروش او، «اگر او با من بود» شناخته می‌شود و به سرعت توانست در فهرست پرفروش‌ترین‌های ساندی تایمز به رتبه‌ی نخست برسد؛ موفقیتی که نشان از گستردگی جذابیت و طنین احساسی پرقدرت آن دارد. نولین این بار نیز به قلمروی آشنا از درام شهری کوچک، عشق ناگفته و فقدان ویرانگر بازمی‌گردد، اما زاویه دید را تغییر می‌دهد و از خلال روایت چندصدایی، عمیق‌تر به روان شخصیت‌ها و احساسات ناگفته‌ی آنان نفوذ می‌کند. داستان از منظر فین، جک و پاییز بازگو می‌شود؛ فین که در رمان نخست حضوری تراژیک داشت، اکنون با عشقی ناگفته به پاییز در کانون قرار می‌گیرد و حسرت اعترافی که هرگز بر زبان نیاورد، همچنان او را در بر می‌گیرد. جک، بهترین دوست او، به‌عنوان شخصیتی شکسته از غم و گناه، با صمیمیتی تلخ تجربه‌ی فقدان را نمایان می‌کند، در حالی که پاییز هنوز در سوگ گذشته است و ناچار باید با آینده‌ای نامنتظر مواجه شود؛ آینده‌ای که در آن بارداری، فقدان و اشتیاق به ارتباط، مسیر زندگی او را شکل می‌دهد. در بطن روایت، مضامینی همچون عشق ناگفته و پشیمانی‌های ماندگار، روند آشفته‌ی غم و تلاش برای التیام، و پیچیدگی دوستی‌ها و فرصت‌های دوباره با دقتی انسانی و درون‌نگرانه به تصویر کشیده می‌شوند. نثر نولین بی‌پرده و عاطفی است و لحظاتی سرشار از شدت و صمیمیت خلق می‌کند؛ لحظاتی که در عین شخصی بودن، پژواکی جهانی دارند. عشق به‌عنوان نیرویی هم‌زمان نجات‌بخش و شکننده به شکلی بی‌پیرایه روایت می‌شود و غم، با همه‌ی سنگینی‌اش، در مرکز تجربه‌ی زیسته‌ی شخصیت‌ها جای دارد. پذیرش این اثر نیز پرشور و در عین حال دوگانه بوده است. بسیاری از خوانندگان آن را حتی تأثیرگذارتر و ویرانگرتر از کتاب نخست دانسته‌اند و شدت عاطفی‌اش را ستوده‌اند؛ برخی منتقدان بر قوس شخصیتی جک و عمق‌ بخشیدن به او تأکید کرده‌اند، در حالی که شماری دیگر، بازنگری داستان از زاویه‌ای تازه را بیش از آنکه نوآوری بدانند، تکرار تلقی کرده‌اند و وزن عاطفی رمان را طاقت‌فرسا ارزیابی کرده‌اند. با این حال، ارزش کار نولین در آن است که روایت را از محدودیت یک دیدگاه واحد فراتر می‌برد و به شخصیت‌هایی که پیش‌تر در حاشیه مانده بودند، صدا می‌بخشد.
در مجموع، «ای‌کاش به او می‌گفتم» امتدادی دردناک اما سرشار از امید از «اگر او با من بود» است؛ روایتی که خوانندگان را بار دیگر به دنیایی پر از عشق و فقدان می‌برد و از خلال صداقت عاطفی و تغییر زاویه دید، تجربه‌ای خلق می‌کند که نه به دنبال حل‌وفصل سریع، بلکه به دنبال درنگ در غم، پذیرش ناگفته‌ها و کشف معنای پیش بردن زندگی در سایه‌ی دلشکستگی است.