به غیر از دوستی چه مناسبت دیگری می شود با حقیقت داشت؟ بیرون از این مناسبت حقیقتی نیست هرچه بیرون از این باشد راه خلاف دوستی است و هر طریق دیگری که ظاهرا در ردیف آن باشد،در اصل از همین دوستی متولد شده است.
هرچه روی برو، مرو راه خلاف دوستی
هرچه زنی بزن،نزن طعنه به روزگار من
آن حقیقتی که شریعت ،عرصه سلوک به سوی آن است،مقصودی نیست که در آینده وصولی به آن حاصل شود،بل در همین نزدیکی است در میانه برادران دینی آن حقیقت همین الفت است.بنابراین اگر بخواهیم یک جمله درباره کار و جای الفت نامه بگوییم،باید بگوییم که الفت نامه در اصل حقیقت نامه فیض است.
ملا محمدمحسن فیض کاشانی (زادهٔ ۱۰۰۷ در کاشان – درگذشتهٔ ۱۰۹۰ هجری قمری در کاشان) (۹۷۷–۱۰۵۸ هجری شمسی)، حکیم، محدث و عارف دوره صفوی و از بزرگترین دانشمندان شیعه است. نام او محمدمحسن مشهور به ملا محسن و تخلص وی فیض بوده است.
ملا محمدمحسن داماد بزرگ ملاصدرای شیرازی بوده است. در فقه و اصول و فلسفه و کلام و حدیث و تفسیر قرآن و شعر و ادب توانا و در تمامی اینها و رشتههای دیگر آثاری از خود به یادگار گذارده است. البته در پایان عمر، از آنچه از فلسفه، تصوف، اصول،فقه،اصول و کلام استفاده نموده، پشیمان گشته و آن را بر سبیل تمرین و نقل مطلب و تحرّی حقیقت معرفی نموده است. فیض کاشانی در شهر کاشان زاده شد. خاندان او عموماً از علما و دانشمندان خوشنام کاشان بودند، به ویژه جدش شاه محمود، پدرش شاه مرتضی و برادرانش مولی محمد معروف به نورالدین و مولی عبدالغفور و فرزندان آنها محمدهادی بن نورالدین و محمد مؤمن عبدالغفور و فرزند خود فیض مولی محمد ملقب به علمالهدی همگی دارای مقام عالی دینی بودند که تالیفات و تصنیفات نفیسی داشتهاند. فیض در قم زندگی میکرد اما وقتی که شنید سید ماجد بحرانی وارد شیراز شده به قصد کسب فیض به آنجا رفت و در آن شهر با دختر ملاصدرا معروف ازدواج نموده و لقب فیض را نیز از او گرفت. وفات فیض به سال ۱۰۹۰ هجری قمری اتفاق افتاده و مدفن او در کاشان در مقبرهای به نام کرامت یا کرامات واقع است.