حریم عشق آنچنان است که دست عقل و اندیشه آدمی بدان نرسد و مشکل عشق در حوصله دانش نگنجد. حکیمان و عارفان، عشق را در تمام ذرّات عالم جاری و ساری می دانند و اساس حیات و مایه و پایه هستی عالم و آدم را عشق می شمرند.
مولف محترم، مبانی فلسفی عشق را از منظر دو حکیم والامقام بوعلی سینا و ملاصدرا، بر می رسد و آن دو را با هم می سنجد. ابنسینا چهرهٔ برجسته مکتب مشائی است و از تفکر برهانی و استدلال عقلایی بهره می جوید که از آن به «حکمت بحثی» نیز تعبیر می کنند و صدرالمتألهین بنیان گذار «حکمت متعالیه» است که بین قرآن و برهان و عرفان هماهنگی به وجود آورده است.