در پهنهی دو تمدن کهن؛ ایران و اسپانیا، باغها تنها جلوه گاه هنر باغبانی و طبیعت آرایی بودهاند، بلکه آیینهای بودهاند برای بازتاب باورها، رویاها و زیبایی شناسی مردمانی که قرنها در پرتو آفتاب فرهنگ بالیدهاند. باغ ایرانی با محوریت آب و سایه، بهشتی زمینی را در دل کویر میسازد؛ و باغ اسپانیایی، میراث آمیختهی مشرق و مغرب، از کاخ الحمرا تا باغهای اندلس، داستان همنشینی انسان با طبیعت را نجوا میکند.
این کتاب تلاشی است برای کاوش در ژرفای این آیینهها؛ سفری میان گذرگاههای پرگل و حوضهای فیروزهای، در جست وجوی معنایی که باغ برای ایرانی و اسپانیایی داشته است. میخواهیم دریابیم چگونه باغ به زبان مشترکی میان دو فرهنگ بدل میشود؛ زبانی که با گل و آب و آفتاب سخن میگوید.
آرمین عبدالهی نویسنده ایرانی متولد سال 1380 میباشد.