کتاب «فلسفهی سیاسی به چه کار میآید؟» نوشتهی جاناتان فلوید، سه پرسش اصلی را دنبال میکند: فلسفۀ سیاسی چیست، چگونه باید آن را انجام داد، و چرا باید به آن پرداخت. مولف این سه هدف را صریحا در مقدمه مطرح میکند و بنا میگذارد که پاسخها باید حول این پرسشهای راهنما بچرخند. وی سه کار بنیادین فلسفۀ سیاسی را معرفی و تبیین میکند: تحلیل، نقد و ترتیببندی (سازماندهی). «تحلیل» به روشنکردن مفاهیم بازمیگردد و مفاهیم را به عنوان ایدههای متغیر خاص و ایدههای مسئلهساز»بررسی میکند، «نقد» به آزمودن معیارها و اصول میپردازد و «ترتیببندی» میکوشد به این سوال پاسخ دهد که کدام اصول یا ترکیب اصول بهترین پاسخ را به پرسشها میدهند. در واقع، فلسفهی سیاسی گرچه با علم سیاست پیوند دارد اما کار ویژهاش چیز دیگری است: ساماندهی اصول و روشنسازی معیارها به منظور رساندن منطق نظری به سطحی که بتواند در داوریهای عمومی و عملی موثر باشد؛ بهعبارت دیگر، هدف فلسفهی سیاسی ارائهی اصول کلی است تا تدوین دقیق سیاستها، اگرچه اصول و سیاستها از هم جداییناپذیر نیستند و «چراییها» معمولا به «چگونگیها» میانجامند. نویسنده همچنین مسئلهی مشروعیت فلسفهی سیاسی در فضای عمومی معاصر را مطرح کرده و به این نکته میپردازد که فلسفهی سیاسی چگونه میتواند برای عامه قابلفهم و آموزنده باشد. افزون بر این، متن کتاب به بحثهای روششناختی نیز پرداخته است و در نتیجه کتاب هم به توضیح مفهومهای فلسفهی سیاسی پرداخته و هم راهنمایی روششناختی برای آنانی که میخواهند فلسفۀ سیاسی را بهطور نظاممند دنبال کنند، ارائه میدهد. قابل ذکر است که نویسنده، مخاطب این کتاب را هم دانشجویان و هم کسانی که نخستین بار است با فلسفهی سیاسی درگیر میشوند و هم پژوهشگرانی که به ماهیت، روشها و اهداف این رشته میاندیشند، معرفی میکند. در مجموع، کتاب حاضر علاوه بر اینکه مدخلی بر فلسفهی سیاست به شمار میآید، تمرکز ویژهای بر پرسشهای فراتر از فلسفهی سیاست، مانند چیستی، چرایی و روششناسی این دانش، دارد.