مولف کتاب حکیمی مشائی و تابع ابنسیناست و خصوصا در حکمت الهی از ابوعلی سینا پیروی میکند و در عین حال تبحر خاصی در حکمت اشراقی دارد. موضوعات اولیه مطرحشده در باب منطق است و بعد از آن، طبیعیات و بعد از آنها، الهیات مطرح شده است. هرکدام از این موضوعات گوناگون تحت عنوان مقالهای آمده که مولف هر مقاله را یک «خطفه» خوانده است. این خطفهها یا خطفات جمعا پنجاه و هفت عدد را شامل میشود که لزوما ارتباط مستقیم با هم ندارند، به طوری که کتاب با خطفهای در باب تعیین قبله آغاز میشود و در باب «الفاظ یونانی»، «کروی بودن عالم»، «چیستی حرکت»، «دور منطقی» و ... ادامه پیدا کرده و در نهایت با خطفهای پیرامون «کثرت» بهپایان میرسد.
سید اَحْمَدِ عَلَوی عاملی، یا سیداحمد فرزند زینالعابدین علوی (یا حسینی) عاملی اصفهانی، حکیم، متکلم و محدث مشهور قرن ۱۱ق/ ۱۷م، از شخصیتهای بزرگ مکتب فلسفی اصفهان و مفسر الهیات شفای ابنسینا میباشد. احمد علوی بیشتر تحصیلات خود را نزد شیخ بهایی و میرداماد به انجام رساند. وی در روش فلسفی از اتباع حکمای مشّائیۀ اسلام است و از افکار شیخ اشراق و تابعان و شارحان حکمت وی نیز متأثر است. به واسطۀ عقیدت خاص و ارادت مخصوصی که به استاد بزرگ خود دارد، روش فلسفی او همان طریقۀ میرمحمدباقر داماد است و با اینکه با ملاصدرا معاصر بوده، اصلاً به افکار و عقاید او توجهی ننموده است. احمد علوی چند کتاب در دفاع از اسلام و اثبات نبوت حضرت محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و رد شبهات معاندان نوشته است.