می توان به عشق مثل یک اتفاق نگاه کرد. با پلک زدنی در ورطه ی عمیق دوست داشتن ها پا می گذاری. آنجا که همه چیز از آدمها و حیوانات و گیاهان گرفته تا اشیاء برایت معنا پیدا می کنند. و اما با پلکی دیگر همه را از دست می دهد و اینبار شاید طوری دیگر به همه پیرامونت بنگری.
شاید عشق درست آن هنگام که از دست می دهی، متبلور شود. شاید یکبار، فقط یک بار باید از آن بهشت عدن بگذری و آنچه را که دیدی و تجربه کردی برای خودت در سرزمینی که جهنم می خوانیش دوباره از نو بسازی.
عشق فقط یکبار اتفاق می افتد ولی تو بارها عاشق می شوی.
مروارید