در این کتاب شاهد اتفاق های بیرونی و درونی خاصی هستیم در جهانی که به شدت مشکوک و مردد به نظر می رسد. احضار اشیا، مکان ها و دوری از توصیف های ملال آور و نزدیک شدن به یک رئالیسم تمام عیار از مهمترین تکه های این داستان است. در داستان های معین فرخی باید منتظر انفجاری در دل شخصیت ها بوده که ناگهان مخاطب را با حجمی از تغییر و مرگ مواجه می کند. او در جست و جو و ترسیم زوال زیبای رنگ ها و جان هایی است که در سفیدی ناگریز برف و نور چنان گم می شود انگار هیچ ردی از آن ها نبوده است. و این گم شدن با قصه گویی و ماجراهایی همراه است که نمی توان از خواندشان دست کشید.
کتاب برف محض
