تاریخ و روایت تاریخی در همه حال مخاطبان خاص خود را دارد، به ویژه زمانی که در هیأت داستانی تخیلی عرضه شود. در سال های آغازین مشروطیت، در ایران رمان هایی نوشته شد که اگرچه ریشه در ادبیات کهن فارسی داشت، به شدت از ادبیات جدید اروپا تأثیر پذیرفته بود. این نوع ادبی که امروزه رمان تاریخی نامیده می شود، از یک منظر، ریشه در داستان های عامیانه فارسی، نظیر سمک عیار، داراب نامه، اسکندرنامه، ابومسلم نامه، بهمن نامه و امثال این ها داشت و از خیل آثار ادب رسمی نیز، با شاهنامه فردوسی، گرشاسب نامه اسدی و برخی کتب تاریخی، نظیر تاریخ بیهقی، پیوند می خورد و از سوی دیگر، از نظر فرم و تکنیک داستانی، شبیه رمان هایی بود که کمی بیشتر از زمان نگارش آن ها، از زبان فرانسه یا ندرتا از زبان عربی به فارسی برگردانده شده بودند.
کتاب افسانه تاریخی لازیکا
تمدن علمی