این کتاب در مورد زندگینامه نصرالله مردانی (۱۳۲۶ در کازرون - ۱۳۸۲ در کربلا) چهره ماندگار ادبیات ایران در سال ۱۳۸۲ و شاعر ایرانی است. اشعار مردانی بیشتر در زمینهٔ حماسی و انقلابی است. مردانی در برهه ای از زمان که اشعار انقلاب به سمت شعار گونگی و تهی شدن از تشبیهات و استعاره های شاعرانه پیش می رفت ، به یاری ادبیات انقلاب شتافت و با ترکیب سازی و نو آوری های خود افق های تازه ای را به روی شاعران دیگر گشود . اشعار وی گاهی آن قدر سرشار از تصاویر بکر و شگفت بود که هنوز تجسم یک تصویر در ذهن ، تمام نشده ، تصویر دیگری در پیش رو قرار می گرفت . این سبک شعری وی شاعران بسیاری را به دنبال خود کشاند . به طوری که جای پای ترکیبات و تصویرهای زیبای او را می توان در غزل های دیگران تعقیب کرد. او آمیزه ای از لطافت و استقامت بود و به همین دلیل توانست حماسه و غزل را که همواره در دو نقطه ی متضاد و مقابل هم قرار داشتند ، با هم در آمیزد .
کتاب نصرالله مردانی
