این مجموعه راوی تصاویری از تخت‌جمشید، با نگاه ویژه‌ی هنرمند است. صیفوری، همانگونه که در مقدمه کتاب نو-ستالژی آورده است، با اشاره به جایگاه پارسه یا تخت‌جمشید در ناخودآگاه ایرانی، قاب‌هایی معاصر را در ترکیبی جدید و ویژه ارایه کرده است. او می‌گوید: «پارسه، خود پارادوکسی است بزرگ. پارسه، پرسپولیس یا تخت‌جمشید، این پایتخت باشکوه امپراتوری هخامنشی، پرهیبی است فرهمند در ناخودآگاه جمعی ایرانی. رویای گذشته‌ای است پرافتخار در ناکامی ادوار. سند برتری تاریخی است به‌رغم تلخکامی اعصار. دوهزاروپانصد سال عظمت است، اما فرسوده و فروافتاده. پارسه جمع اضداد است؛ شکوهمند و کلیشه، ویژه اما عوامانه. پارسه نوستالژی‌ای‌ست نو.»
کتاب نوستالژی
کتاب آبان
بیژن صیفوری
