کتاب تئاتر ایرانی
نویسنده:
آدولف تالاسو
3.6
از
1
رأی
ناموجود
80000
معرفی کتاب تئاتر ایرانی
«تئاتر ایرانی» نوشتهی آدولف تالاسو و ترجمهی جلال ستاری از جنبههای مختلف به تئاتر ایرانی و بهخصوص هنر تعزیه میپردازد.
در ژوئیه سال 1905 مجلهای فرانسوی سی و هفتمین شمارهاش را به تئاتر ایرانی اختصاص میدهد و آدولف تالاسو مقالهای مفصل و مصور دربارهی تئاتر ایرانی در این شماره چاپ میکند که متن کامل آن در این کتاب آمده است. تالاسو مقالهاش را در عصر مظفرالدینشاه (سلطنت 1896 تا 1906) به چاپ رسانده و به احتمال قوی در آن زمان به ایران سفر کرده است. بنابراین توصیفهای او از پهلوان کچل و تقلید و تماشا که روزگاری بازاری گرم و پرورنق داشتند، هنوز خواندنی و آموزنده هستند. همچنین است شرح او در باب تعزیه که به زعم او «درام ملی» است.
جلال ستاری مترجم کتاب معتقد است: «آنچه تالاسو دربارهی تئاتر ایرانی میگوید هم شامل نکات شایان اعتنایی است و هم طبیعتا جای جای ناقص (نه از سر بدخواهی بلکه به سبب ناآگاهی)، اما هر چه هست سند ارزشمندی است، خاصه به سبب بعضی تصاویر.»
نویسنده در بخش مربوط به تعزیه مباحث زیادی را مطرح و بررسی کرده است. نویسنده بر این نظر است که تعزیه درام ایرانی است و در بخشی با عنوان «درام ایرانی، تعزیه» به این موضوع پرداخته است. «زیباییشناسی درام ایرانی»، «تالار و صحنه و تماشاگران تعزیه»، «پیش درآمد نمایش تعزیه»، «کارگردانی تعزیه»، «بازیگران تعزیه»، «دوره نمایشهای تعزیه»، «طرح تعزیه باغ فدک»، «طرح تعزیه دیر راهبان نصرانی» از جمله مباحث دیگری دربارهی تعزیه است که نویسنده به آنها پرداخته.
در بخشی از مبحث «زیباییشناسی تئاتر ایرانی» نویسنده بر این عقیده است که از همهی تئاترهای جهان، چه شرقی و چه غربی، تئاتر ایرانی تنها تئاتری است که تا امروز خصلت قدسی درام را حفظ کرده است و میتوان گفت که آن درام قدسی جز لاینفک باورهای ملی شده است. آنچه نزد همه اقوام دیگر، چیزی جز تفریح و سرگرمی و مایه حظ چشم و گوش و خوی و نشاط قلب و روح نیست، در ایران تجلی چیزی اساسا مذهبی است که از درد صادقانه قومی توشه و مایه میگیرد که شاهد نمایش خاطره رحلت یک تن از امامانش است و از فرط علاقه برای تجلیل پیامبرانش خود را غرقه در خون به تماشا میگذارد.
«زیباییشناسی تئاتر ایرانی»، «کچل پهلوان»، «تئاتر خیمهشببازی ایران»، «زیباییشناسی تئاتر کچل»، «کمدی»، «تاریخچه»، «تقلید»، «تماشا»، «کمدی میرزافتحعلی»، و «نتیجه» عناوین بخشهای دیگر این کتاب هستند.
«تئاتر ایرانی» کتابی ارزشمند برای علاقمندان به تئاتر و پژوهشگرانی است که دربارهی تئاتر ایران و تاریخ آن تحقیق و مطالعه میکنند.
در ژوئیه سال 1905 مجلهای فرانسوی سی و هفتمین شمارهاش را به تئاتر ایرانی اختصاص میدهد و آدولف تالاسو مقالهای مفصل و مصور دربارهی تئاتر ایرانی در این شماره چاپ میکند که متن کامل آن در این کتاب آمده است. تالاسو مقالهاش را در عصر مظفرالدینشاه (سلطنت 1896 تا 1906) به چاپ رسانده و به احتمال قوی در آن زمان به ایران سفر کرده است. بنابراین توصیفهای او از پهلوان کچل و تقلید و تماشا که روزگاری بازاری گرم و پرورنق داشتند، هنوز خواندنی و آموزنده هستند. همچنین است شرح او در باب تعزیه که به زعم او «درام ملی» است.
جلال ستاری مترجم کتاب معتقد است: «آنچه تالاسو دربارهی تئاتر ایرانی میگوید هم شامل نکات شایان اعتنایی است و هم طبیعتا جای جای ناقص (نه از سر بدخواهی بلکه به سبب ناآگاهی)، اما هر چه هست سند ارزشمندی است، خاصه به سبب بعضی تصاویر.»
نویسنده در بخش مربوط به تعزیه مباحث زیادی را مطرح و بررسی کرده است. نویسنده بر این نظر است که تعزیه درام ایرانی است و در بخشی با عنوان «درام ایرانی، تعزیه» به این موضوع پرداخته است. «زیباییشناسی درام ایرانی»، «تالار و صحنه و تماشاگران تعزیه»، «پیش درآمد نمایش تعزیه»، «کارگردانی تعزیه»، «بازیگران تعزیه»، «دوره نمایشهای تعزیه»، «طرح تعزیه باغ فدک»، «طرح تعزیه دیر راهبان نصرانی» از جمله مباحث دیگری دربارهی تعزیه است که نویسنده به آنها پرداخته.
در بخشی از مبحث «زیباییشناسی تئاتر ایرانی» نویسنده بر این عقیده است که از همهی تئاترهای جهان، چه شرقی و چه غربی، تئاتر ایرانی تنها تئاتری است که تا امروز خصلت قدسی درام را حفظ کرده است و میتوان گفت که آن درام قدسی جز لاینفک باورهای ملی شده است. آنچه نزد همه اقوام دیگر، چیزی جز تفریح و سرگرمی و مایه حظ چشم و گوش و خوی و نشاط قلب و روح نیست، در ایران تجلی چیزی اساسا مذهبی است که از درد صادقانه قومی توشه و مایه میگیرد که شاهد نمایش خاطره رحلت یک تن از امامانش است و از فرط علاقه برای تجلیل پیامبرانش خود را غرقه در خون به تماشا میگذارد.
«زیباییشناسی تئاتر ایرانی»، «کچل پهلوان»، «تئاتر خیمهشببازی ایران»، «زیباییشناسی تئاتر کچل»، «کمدی»، «تاریخچه»، «تقلید»، «تماشا»، «کمدی میرزافتحعلی»، و «نتیجه» عناوین بخشهای دیگر این کتاب هستند.
«تئاتر ایرانی» کتابی ارزشمند برای علاقمندان به تئاتر و پژوهشگرانی است که دربارهی تئاتر ایران و تاریخ آن تحقیق و مطالعه میکنند.
درباره آدولف تالاسو
آدولف تالاسو (Adolphe Thalasso) (1858 - 1919) نویسنده فرانسوی می باشد.
دسته بندی های کتاب تئاتر ایرانی
قسمت هایی از کتاب تئاتر ایرانی
"از همه تئاترهای جهان، چه شرقی و چه غربی، تئاتر ایرانی تنها تئاتری است که تا امروز خصلت قدسی درام را حفظ کرده است و می توان گفت که آن درام قدسی جز لاینفک باورهای ملی شده است. آنچه نزد همه اقوام دیگر، چیزی جز تفریح و سرگرمی و مایه حظ چشم و گوش و خوی و نشاط قلب و روح نیست، در آن جا در اصفهان، تجلی چیزی اساسا مذهبی است که از درد صادقانه قومی توشه و مایه می گیرد که شاهد نمایش خاطره رحلت یک تن از امامانش است و از فرط علاقه برای تجلیل پیامبرانش(کذا) خود را در غرقه در خون به تماشا می گذارد. بر تعزیه، که مبنای ادبیات دراماتیک ایران است، اندک اندک انواع نمایش های دیگر چون کچل پهلوان(خیمه شب بازی)، تقلید(لال بازی) و تماشا(مضحکه) و طنز اجتماعی میرزا فتحعلی افزوده شدند. این چنین مجموعه ادبیاتی فراهم آمد که تئاتر یک ملت نامیده می شود".
کتابهای مرتبط با کتاب تئاتر ایرانی
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب تئاتر ایرانی" ثبت میکند