رویش عشق کاش می فهمیدند که زندگی همیشه با نخستین شک آغاز می شود آن چنان که: حوا زیبایی وجودش را در چشمان پراشتیاق مردش به جست وجو نشسته بود دریغا که کروبیان هرگز، طعم پرحلاوت عشق را از تن زمینی زنی نچشیده بودند تا بوی نجیبی را در پرنده در آب در درخت و در خدا باور کنند آن چنان که آدم در سایه سار معطر سیب بنی صدای رویش عشق را در وارثان زمین به امانت گذاشت...
