افزون بر منظومۀ جاودان کمدی الهی، دانته آثار نظری مهمی در موضوعات مختلف از فن سخنوری تا فلسفۀ اخلاق و اندیشۀ سیاسی به رشتۀ تحریر درآورد. وی از سنت‌های کلاسیک به طور کامل آگاهی داشت و برای مقاصد خود از آثار نویسندگانی مانند ویرژیل، سیسرو و بوئیتیوس استفاده می‌کرد. دانش دانته و دخالت در کشمکش‌های پر جوش و خروش عصر خود، موجب نگارش رساله‌ای توسط او با عنوان سلطنت شد که یکی از مهم‌ترین آثار قرون وسطی در موضع فلسفۀ سیاسی است. در ایتالیا، دانته را در مقام «برترین شاعر» و «پدر زبان ایتالیایی» می‌شناسند.
کتاب آشنایی با دانته
دیبایه