کتاب نامه های خرسی جان

«نامه‌های خرسی جان» نوشتۀ معصومه یزدانی سطح 4 از مجموعه‌ی «کلاس اولی، کتاب اولی» است. این کتاب مناسب کلاس اولی‌هایی است که درس‌های 14 تا 18 کتاب فارسی اول دبستان را تمام کرده‌اند و می‌خواهند مهارت بیشتری در خواندن کلمه‌های مشکل و روان‌خوانی پیدا کنند.
یکی از بهترین راه‌های آموزش کلمات و روخوانی برای کسانی که تازه خواندن و نوشتن را یاد گرفته‌اند، خواندن قصه‌هایی است که متناسب با درک و البته کلمات و جمله‌هایی است که آموخته‌اند. این شیوه‌ی آموزش غیرمستقیم و همراه با پاداشی است که کودک دریافت می‌کند. این پاداش لذتی است که از داستان خواندن می‌برد. تجربه‌ای کودک تشویق می‌شود، آن را تکرار کند. همین تکرار باعث می‌شود تا کودک بدون آن‌که تحت فشار باشد، به شکل غیرمستقیم و ناخودآگاه کلمات بیشتر و پیچیده‌تر و جملات طولانی‌تر را یاد بگیرد. به این ترتیب مهارت روخوانی، روان‌خوانی و درک مطلب او افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، توانایی خواندن جملات طولانی‌تر به او اعتماد به نفس می‌دهد تا به تنهایی کتاب بخواند و با میل و رغبت بیشتر فعالیت‌های پایانی هر کتاب را انجام دهد.
خرسی جان در یک مدرسه‌ی شبانه روزی درس می‌خواند. این داستان حاوی چند نامه از خرسی جان به خانواده و فامیل‌هایش است که از مدرسه برای آن‌ها می‌فرستد. او در هر نامه تقاضا و یا نکته‌ای دارد. مثلا در یک نامه او از مامان بابای خودش می‌خواهد تا کوزه‌ی عسل مغازه‌ی عمو خرسی را بخرند و برایش بفرستند، چون خانم معلم در آزمابشگاه با آن‌ها یاد داده که چگونه عسل واقعی را تشخیص دهند. یا در نامه‌ی دیگری برای عمو خرسی می‌نویسد که او هم مثل عمو خرسی قوی شده است چون درس آذوقه‌یابی داشته‌اند و او توانسته است یک کندوی بزرگ عسل بالای درخت پیدا کند. گاهی هم البته نامه‌ی خانم معلم خرسی جان، زودتر از نامه‌ی او به دست مامان و بابایش می‌رسد که حاوی برگه‌ی دیکته‌ی خرسی جان است!
«نامه‌های خرسی جان» بر یادگیری حروف مختلفی از جمله «ه»، «خ»، «ج»، «چ» و «ع» تمرکز دارد. این کتاب مهارت‌های روخوانی، روان‌خونی و جمله‌سازی کودکان کلاس اول را تقویت می‌کند و لذت داستان خواندن را به آن‌ها می‌چشاند.