«جوپار» آرمیده بر دامان کوهی بلند از جمله آبادی‌هایی است که در جوار قنات شکل گرفته است. یکی از باستانی‌ترین قنات‌های جهان که عمر آن به «عصر پرستش آناهیتا» (الهه آب) می‌رسد و در طول تاریخ با تمدن‌ها، سنت‌ها و مردم گوناگون دگرگونی یافته است. واژه جوپار را زبان‌شناسان بر دو گونه تعبیر کرده‌اند: نخست آن را برگرفته از جویبار نامیده‌اند، زیرا آب روان در بیشتر باغ‌ها و منازل آن جاری بوده است، و درجایی دیگر آن را مخفف جوی پاره‌پاره دانسته‌اند. جوپار به دلیل آب و هوای لطیف و خنک در تابستان‌ها ییلاق مردم کرمان است. از محصولات این کوه، سنگ گچ و آهک است. در نوشتار حاضر نویسنده کوشیده تا گوشه‌ای از تاریخ، جغرافیا فولکور و آداب و سنن به‌جا مانده از هزاره‌های قبل در این سرزمین زیبا را به دوست‌داران ایران‌زمین معرفی کند.
کتاب جوپار سرزمین آبهای روان
خدمات فرهنگی کرمان
رسول زندی
