تار: عبدالحسین شهنازی، علی صالحی، اسماعیل مهرتاش، اسماعیل ساتری
ویلن: حسینقلی طاطایی، اسماعیل ساتری، ابوالحسن صبا، مصطفی نوریانی
پیانو: حسن رادمرد، فرهاد معتمد، هانس
تمبک: مهدی غیاثی
درباره‌ی این اثر، به قلم محمدرضا شرایلی می‌خوانیم:«نام سیدجواد بدیع‌زاده (۱۲۸۱- ۱۳۵۸ش) همان اندازه که به عنوان تصنیف‌خوان در تاریخ صدساله‌ی موسیقی کلاسیک ایران نامی آشناست در مقوله‌ی آوازخوانی کم شنیده شده است. بسیاری بر این باورند که بدیع‌زاده تنها تصنیف‌خوانی پرکار، آن‌هم بیشتر در شاخه‌ی تصانیف شوخ بوده است اما شاید اندکی باشند که وی را به عنوان آوازخوانی آشنا به ردیف و پیرو سبک آوازی قاجار بشناسند. اگرچه بیشتر آثار ضبط شده از بدیع‌زاده روی صفحات گرامافن ۷۸ دور در فاصله‌ی سال‌های (۱۳۰۷ تا ۱۳۲۶) تصانیف شوخ و گاه جدی هستند اما تقریبا در هر دوره‌ی ضبط چند آواز نیز از او به یادگار مانده اند که از حیث پژوهش در سبک‌های آوازی به‌ویژه آوازخوان های مذهبی دوره‌ی قاجار که وی متأثر از آن شیوه بوده است آثاری بس گران‌قدر به شمار می‌روند. هرچه شکل و شمایل آثار موزون بدیع‌زاده در برخی دوره‌ها سخت پیرو فرم هایی غربی، مانند مارش، والس و فکسترت است، در عوض آوازهای او رنگ‌و‌بو و نشان از آواز اهل منبر دوره‌ی قاجار دارد.»
آلبوم موسیقی آوازهای جواد بدیع زاده
موسسه فرهنگی و هنری ماهور