نویسنده ای، پس از مرگ، در حالی که ارتباط خویش را به صورت کامل با دنیای انسان ها قطع نکرده، تصمیم به نگارش داستانی جدید با تکیه بر اصول داستان نویسی می گیرد. وی در خانۀ پیشین خود در کنار پدر، خواهر و برادر حضور دارد و مرگ تدریجی و لحظه به لحظه پدر را شاهد است. او با بازمانده های خویش، بدون آن که آنان بشنوند، سخن می گوید و در عین حال به یادآوری رهنمودهای بزرگان فن نویسندگی پرداخته و طرح داستانش را می ریزد. مجموعۀ پیش رو، دربردارنده 18 داستان کوتاه در سه دفتر است که عنوان برخی از آن ها، علاوه بر «آوای نهنگ» عبارت است از: درست مثل نوشتن؛ ذهن دوم؛ آن وقت باران بارید؛ آخرین قطار شبانه؛ پل؛ و مرگ دیگری.
کتاب آوای نهنگ
