1. خانه
  2. /
  3. کتاب اولین پرونده ی جنایی من

کتاب اولین پرونده ی جنایی من

5 از 2 رأی

کتاب اولین پرونده ی جنایی من

My First Murder
انتشارات: کامک
٪15
229000
194650
معرفی کتاب اولین پرونده ی جنایی من
«اولین پرونده جنایی من» نوشته‌ی لینا لتولینن رمانی جنایی است که شخصیت اصلی آن ماریا کالیو، یک دانشجوی ۲۳ ساله‌ی حقوق، در نقش کارآگاه تازه‌کار معرفی می‌شود. ماجرا از جایی آغاز می‌شود که گروهی از موسیقی‌دانان جوان در ویلایی در نزدیکی هلسینکی دور هم جمع می‌شوند و صبح روز بعد، جنازه‌ی خواننده‌ی گروه به نام تامی در آب پیدا می‌شود. این قتل به ماریا سپرده می‌شود تا در نقش جانشین موقت فرمانده‌ی پلیس، سرنخ‌ها را دنبال کند.
ماریا در روند تحقیقات با چند مانع روبه‌رو است. از یک‌سو همکاران مرد او را به دلیل سن و تجربه‌ی کم جدی نمی‌گیرند و از سوی دیگر ارتباط شخصی گذشته‌اش با قربانی باعث می‌شود بررسی پرونده برایش پیچیده‌تر شود. در عین حال شواهد نشان می‌دهد که مرگ تامی تصادفی نبوده و او با ضربه‌ای کشته شده است. مظنونان به اعضای گروه موسیقی و اطرافیان محدود می‌شوند و ماریا باید میان روایت‌های متناقض و روابط درهم‌تنیده‌ی آن‌ها به دنبال حقیقت بگردد.
رمان علاوه بر پیگیری روند یک قتل، به موضوعات اجتماعی هم توجه دارد. تصویر یک زن جوان در نیروی پلیس مردسالار و تلاش او برای اثبات توانایی‌هایش یکی از محورهای اصلی کتاب است. همچنین روابط میان مظنونان، فشارهای بیرونی ناشی از جایگاه اجتماعی خانواده‌ی قربانی و تأثیر گذشته بر رفتار شخصیت‌ها از لایه‌های دیگر داستان هستند.
این کتاب آغازگر مجموعه‌ای است که ماریا کالیو را در مرکز خود دارد. لتولینن در این اثر بیشتر روی روند بازجویی‌ها، واکنش‌های روانی مظنونان و گره‌گشایی تدریجی معما تمرکز کرده است. فضای هلسینکی و حومه‌ی آن به‌عنوان پس‌زمینه‌ی روایت نقش پررنگی دارد و رمان در چارچوب ادبیات جنایی اسکاندیناوی یا همان «نوردیک نوآر» جای می‌گیرد.
درباره لینا لتولینن
درباره لینا لتولینن
لینا کاترینا لتولینن (Leena Katriina Lehtolainen) زاده 11 مارس 1964 در وسانتو (Vesanto) فنلاند می‌باشد. او یک رمان‌نویس جنایی فنلاندی است که بیشتر به خاطر خلق شخصیت پلیس زنی (ماریا کالیو) که در مجموعه رمان‌هایش حضور دارد شناخته می‌شود.
نظر کاربران در مورد "کتاب اولین پرونده ی جنایی من"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است

کتاب ترجمه خوبی داشت ولی خود کتاب جذابیت لازم برای دنبال کردن رو اصلا نداشت.بسیار خسته کننده با حاشیه پردازی زیاد،در واقع یک پروبال دادن بیش از حد به یک داستان معمولی و پیش پا افتاده بود. من این کتاب رو بعد از کتاب سطح اثر الیویه نورک خوندم و واقعا مایوس شدم، چون کتاب الیویه نورک یک کتاب معمایی خوب و با قلمی قوی بود ولی متاسفانه کتاب لتولینن اصلا اون گیرایی لازم برای دنبال کردن روند داستان رو نداشت. البته قلم نویسندگان اسکاندیناوی اکثرا به همین صورت هست و به جز هنینگ مانکل و یو نسبو بقیه نویسندگان حوزه اسکاندیناوی در این ژانر خیلی قوی نیستن و موفقیت زیادی در سطح جهانی نداشتن.البته این نظر شخصی من هست.

1402/03/27 | توسطعالم آرا
6
|