بهجت‌افزا داستان عاشقانه‌ای به یادگار مانده از دورۀ صفوی و حکایت عشق تاجری جوان به نام بدیع‌الزمان به پریزاد ، دختر خاقان چین است.
بدیع‌الزمان قصد دارد برای تجارت به بغداد سفر کند . او در حدود سبزوار با پیری که به تازگی از سفر چین بازگشته روبه‌رو می‌شود و با شنیدن اوصاف دختر خاقان از آن پیر ،نادیده دل به شاهزاده می‌بندد و راهی چین می‌شود.
محمدمهدی چرپادقانی (م‌بعد از 1052ق.) از منشیان دربار شاه‌عباس اول و شاه‌سلطان صفی،این داستان را براساس روایتی که خود از درویشی به نام بابایوسف شوشتری شنیده به رشتۀ تحریر درآورده است.
کتاب بهجت افزا
سخن