فلج چندگانه یا اسکلروز چندگانه که با نام اختصاری ام اس یا MS شناخته می شود، یک بیماری مزمن التهابی و خودایمنی است که میلین سیستم عصبی مرکزی را تخریب می کند و در نتیجه باعث کوتاه یا قطع شدن ایمپالس عصبی و به تبع آن، نقص یا از دست دادن کامل عملکرد اجزاء بدن می شود و با تشکیل پلاک در ماده ی سفید مغز و نخاع شناخته می شود. این آسیب دیدگی در توانایی بخش هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند، اختلال ایجاد می کند و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه های زیادی، از جمله مشکلات فیزیکی، روانی و در برخی موارد، مشکلات روان پزشکی می شود. ام اس به چند شکل ظاهر می شود و علائم جدید آن یا به صورت حملات مرحله ای (به شکل برگشتی) یا در طول زمان (به شکل متناوب) اتفاق می افتد. ممکن است در بین حملات نشانه ی بیماری به کلی از بین برود؛ با این وجود، مشکلات عصبی دائمی مخصوصا با پیشرفت بیماری در مراحل بعدی به طور مداوم اتفاق می افتد. اگرچه علت بیماری مشخص نیست، اما مکانیزم اصلی آن تخریب سیستم ایمنی بدن و یا اختلال در سلول های تولید کننده ی میلین است. دلایل ارائه شده در مورد این مکانیزم ها، شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند عفونت است. معمولا ام اس بر اساس نشانه ها و علائم و نتایج آزمایش های پزشکی تشخیص داده می شود. درمان مشخصی برای ام اس وجود ندارد. درمان های موجود برای بهبود عملکرد بدن پس از هر حمله و جلوگیری از حملات جدید صورت می گیرد. گرچه داروهایی که برای درمان ام اس تجویز می شود اندکی موثرند، اما دارای اثرات جانبی هستند و تحمل آن دشوار است. با وجود اینکه شواهدی در مورد اثربخشی درمان های جایگزین ام اس وجود ندارد، بسیاری از مردم به دنبال آن درمان ها هستند. پیش بینی نتیجه دراز مدت درمان بسیار دشوار است، اما نتیجه قابل قبول بیشتر در زنان، افرادی که در سنین پایین تر به این بیماری مبتلا شده اند، افرادی که در آن ها دوره های عود مشاهده می شود و افرادی که آن ها در مراحل اولیه حمله های کمی داشته اند، مشاهده می شود.
حتمی