محمد هادی محمدی (به دنیا آمده در سال ۱۳۴۰ برابر با ۱۹۶۱ میلادی در تهران) پژوهشگر و نویسنده داستان‌های کودکان است. او بزرگ شده تهران است. در دوره پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ دبیرستان را به پایان رسانده و پس از آن از بیست و دو سالگی نوشتن را به‌طور حرفه‌ای برای بزرگسالان و کودکان آغاز کرده‌است. نخستین داستانی که منتشر کرده‌است "فضانوردها در کوره آجرپزی" (۱۳۶۷) است که زندگی دو کودک روستایی را که در کوره آجرپزی کار می‌کنند، روایت می‌کند. این داستان در سال ۱۳۶۸ برنده عنوان کتاب سال از سوی مجله سروش نوجوان شد. پس از آن او تا سال ۱۳۷۳ چندین عنوان کتاب دیگر برای کودکان و نوجوانان منتشر کرد. که از این میان داستان "معدن زغال سنگ کجاست" برنده جایزه کتاب سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شد. کتاب های دیگری نیز از آثار او برنده جوایزی شده اند. همچنین چندین کتاب محمدهادی محمدی به زبان های دیگر ترجمه شده اند. محمدی از سال 1373 به شاخه‌ای دیگر از کار در حوزه ادبیات کودکان یعنی نقد و پژوهش نیز پرداخت. از سال ۱۳۷۵ به همراه زهره قایینی کار بزرگ پژوهش روی موضوع تاریخ ادبیات کودکان ایران را آغاز کرد. او از پایه گذاران موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و یکی از دو نویسنده اصلی مجموعه ده جلدی تاریخ ادبیات کودکان ایران است. در کنار آن محمدی در زمینه‌های دیگر نقد و پژوهش و همچنین داستان‌نویسی در حوزه ادبیات کودکان و بزرگسالان نیز کار کرد. او طرح آموزش خلاق از راه ادبیات کودکان را در ایران از سال ۱۳۷۷ پایه گذاشت که برآیند آن چندین کتاب آموزشی ویژه در این حوزه است. محمدی همچنین در حوزه ترجمه متن‌های تئوریک ادبیات کودکان فعال است. او در سال ۲۰۰۶ برای نوشتن آثارش در زمینه ادبیات کودکان و نوجوانان از سوی خودش به عنوان کاندیدای جایزه هانس کریستین آندرسن به ژوری این جایزه معرفی شد. در نظرسنجی سال 1396 رادیوکودک از مادران و پدران از بین 5 اثر مهمان‌های ناخوانده، خروس جهانگرد، من یک مامان تازه میخواهم، دنیا چقدر بزرگ است و داستانک‌های نخودی، کتاب داستان داستانک‌های نخودی بهترین کتاب داستان برای کودکان 3 تا 6 سال شناخته شد.
