ایرج صغیری، با قلمی ریشه‌دار در فرهنگ جنوب و نگاهی ژرف به جان انسان، نویسندگی را نه به‌عنوان حرفه، که به‌مثابه رسالتی انسانی برگزید. واژه‌های او بوی دریا، آفتاب و خاطره می‌دهند؛ روایت‌هایش از دل مردم برمی‌خیزند و با صداقت و سادگی، به عمیق‌ترین لایه‌های احساس راه می‌یابند. کتاب‌های او فقط مجموعه‌ای از داستان و متن نیستند؛ سندی زنده از زیستِ فرهنگی بوشهرند. در هر صفحه، تاریخ ناگفته، رنج پنهان، عشق خاموش و ایستادگی مردمی موج می‌زند که کمتر دیده شده‌اند اما همواره زنده مانده‌اند. صغیری با نوشته‌هایش به این نسل و نسل‌های بعد یادآور می‌شود که ادبیات، حافظ حافظه‌ی یک سرزمین است؛ و او یکی از امین‌ترین پاسداران این حافظه است.