آیت‌الله قبله‌ای خویی در سال ۱۳۰۴ش در محله قاضی یکی از محلات خوی چشم به دنیا گشود و در تاریخ 1325 هجری شمسی برای تحصیلات تكمیلی به حوزه علمیه قم آمد و در محضر استادانی چون آیات عظام سیدمحمد حجت كوه‌كمره‌ای و حسین بروجردی، محقق داماد و حضرت امام خمینی(ره) درس خواند. وی سپس به نجف اشرف سفر كرد و در سال 1346 به تهران آمد و در حوزه‌های علمیه مروی و مدرسه شیخ عبدالحسین به تدریس رسائل و مكاسب پرداخت. آیت‌الله قبله‌ای خویی در سال 1364 وارد وزارت علوم شد و به عنوان هیأت علمی در دانشكده علوم قضائی و خدمات اداری مشغول شد. در این مدت در دانشكده‌های تهران از جمله دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه امام صادق (ع)، دانشگاه مذاهب اسلامی، دانشكده الهیات دانشگاه تهران، دانشگاه علامه طباطبایی تدریس كرد. از تألیفات وی می‌توان به «قواعد فقه بخش جزا»، «ارث»، «آیات الاحكام»، «اصول فقه»، «قواعد فقه»، «حقوق جزای عمومی از دیدگاه فقه اسلامی»، «مجموعه مقالات مسائل مستحدثه» و «آیات الاحکام تطبیقی» اشاره كرد.
