دکتر منیره پویای ایرانی، همسر گرامی عارف ربّانی، زنده‌یاد عبدالله واعظ و از آخرین بازماندگان و شاگردان دانشکده ادبیّات دانشگاه تبریز؛ استادان فقیدی چون دکتر منوچهر مرتضوی، استاد قاضی طباطبایی و دکتر عبدالرّسول خیّام‌پور بود . دکتر منیره پویای ایرانی در متون دشوار ادبی و دستور زبان فارسی غور، دقّت و وسواس فراوانی داشت. با عشق و علاقه زایدالوصفی تدریس می‌کرد. در تعلیم دانشجویان بسیار مصمّم و جدّی بود و اغماض و امساک علمی نداشت. برای دانشجویان مادری مهربان بود و از محققان سخت کوش تتبعات ادبی و تحقیقات تاریخی حوزه زبان و ادبیات فارسی بود . خانم دکتر پویای ایرانی در طول خدمت افتخار آفرینشان، در کنار تدریس و پژوهش و تالیف مقالات علمی زیاد، در دوره‌های مختلف، مسولیّت‌های اجرایی همچون معاونت دانشکده ادبیّات فارسی و زبانهای خارجی، ریاست موسّسه تحقیقاتی سه علّامه تبریزی و مشاور رئیس دانشگاه را عهده دار بود .
