جلیل مسگرنژاد (1319- 1390ش)، استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه‌های ابوریحان و علامه طباطبایی تهران بود. او در اول تیر ماه سال 1319ش، در شهرستان خوی به دنیا آمد.تحصیلات دوره ابتدایی را در دبستان شاهپور و دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های راشد و خسروی این شهر به پایان رساند و پس از طی دوره دانشسرا، به استخدام آموزش و پرورش درآمد.ایشان پس از اخذ دیپلم طبیعی، دوره کارشناسی را در سال 1348 و کارشناسی ارشد را در سال 1351 در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز پشت سر گذاشته و در سال 1357 با رساله‌ای تحت عنوان «شرح فصوص الحکم» خواجه محمد پارسا موفق به دریافت درجه دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران می‌شوند و از سال 1357 تا سال 1369 با مرتبه علمی استادیار در دانشگاه‌های ابوریحان و علامه طباطبایی و از سال 1369 نیز با درجه دانشیاری در دانشگاه علامه طباطبایی به تدریس در رشته ادبیات فارسی مشغول می‌شوند.«اخلاق در نهج‌البلاغه»، «معراج‌نامه‌ها در زبان فارسی»، «بررسی دستور زبان فارسی و مقایسه دستورها»، «زندگی‌نامه سخنران جان‌باخته»، «دیوان مولانا لسانی شیرازی»، «انیس الشعراء»، «پژوهشی در عقاید اهل حق»، «تدریس دروس مختلف ادبی در دانشگاه‌های علامه طباطبایی تربیت معلم و تهران»، «راهنمایی، مشاوره و نظارت بر چندین پایان‌نامه کارشناسی ارشد و دکترا» از جمله زمینه‌های علمی و تحقیقاتی ایشان به شمار می‌رود.وی در اردیبهشت سال 1390ش دار فانی را وداع گفت.