حاج سیدحسن در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی در کاشان چشم به جهان گشود و در سال ۱۳۶۰ دار فانی را وداع گفت. او از پیشه زیلوبافی آغاز کرد و پس از مهاجرت به تهران، کارخانه‌ای برای تولید چرم در میدان شوش تأسیس نمود. مردی خیّر، مهربان و اهل خدمت بود.

بیست سال از عمر خود را در جوار حرم‌های مطهر نجف و کربلا گذراند و زیلوهای دست‌بافت او هنوز در مسجد کوفه و سهله دیده می‌شوند. با اینکه سواد نداشت، در رؤیایی نورانی، مولا علی علیه‌السلام را دید و از آن شب، شعر گفتن را آغاز کرد. حاصل این الهام، دیوانی است سرشار از عشق، معرفت و اندوه اهل‌بیت، که با نام «ارمغان نجف» شناخته می‌شود.