دکتر ایرج جباری ، متولد 1344 ،  تحصیلات خود را در سال 1375 از دانشگاه تبریز بر روی ژئومورفولوژی سیل  به پایان رسانده  و به عنوان عضو هیأت علمی به دانشگاه رازی پیوسته است . وی که تحقیقات خود را در بارۀ ژئومورفولوژی  دامنه‌ای  و رودخانه ای   متمرکز کرده بود پس از یک  فرصت مطالعاتی در سال 1390  در مونترآل کانادا  و درک مسائل و مشکلات کشورهای رو به رشد  مایل به  مسیر دادن تخصص خود به سمت  مخاطرات محیطی  و آمایش سرزمین  شد و از این رو گرایش دارد تا مهارتهای علمی را در حل مسائل و مشکلات محیطی به کار گیرد. هدایت پایان نامه های دکتری ایشان در سال های اخیر بر روی  موضوعاتی مانند  خاستگاه‌ها و علل تولید سرچشمه‌های داخلی گرد و غبار در غرب ایران،  ریشه‌یابی سرچشمه‌های شوری آب موجود در چاله‌های داخلی  زاگرس ، فرونشست‌ها  و پیش بینی نتایج ژئومورفولوژیک آن در آینده، مدل‌سازی  توسعۀ رودخانه‌ها در پیوندگاه‌ها  و احتمال وقوع مجدد رانش های زمین در حوادث محیطی در مله کبود (منطقه ای که در زلزله سرپل ذهاب  رانش یافت) دور زده است.