ادبیات اقتباسی، ژانری است که در آن، هنرمند با الهام گرفتن از اثری کهن، دست به آفرینشی دوباره بزند و اثر اولیه را به گونه ای دیگر بیافریند. در واقع، اثر جدید، دقیقا همان اثر اولیه نیست، بلکه تنها رگه هایی از اثر اولیه در آن دیده می شود. پایه و اساس بازآفرینی، تخیل است و کتاب بازآفریده شده، اثری است مستقل، تازه و بدیع. در بازآفرینی می توانیم از هر زاویه ای که بخواهیم وارد ساختار شویم و ساختمان اثر را به کلی در هم ریزیم.
اگر تا به حال کتابی از «آلبر کامو» خوانده باشید، آن اثر احتمالا کتاب «بیگانه» است. این رمان همچنان به عنوان شناخته شده ترین و ضروری ترین اثر او در نظر گرفته می شود
«گوگول» که یکی از چهره های پرتضاد در ادبیات به شمار می آید، یک «رئالیست» تحسین شده بود که شاهکارهای «سوررئالیستی» می نوشت.
اندی وییر در پرداخت های جدی به مسائل علمی موجود در داستان هایش، جا پای نویسندگان مورد علاقه ی خود گذاشته است؛ نویسندگانی که وییر از آن ها با لقب «تثلیث مقدس نویسندگانِ» خود یاد می کند.
اولین قانون باشگاه مشت زنی این است که نباید درباره ی باشگاه مشت زنی با کسی حرفی زد. قانون دوم هم همین است. ولی ما قانون شکنی می کنیم و درباره ی «باشگاه مشت زنی» با شما حرف می زنیم.
همه در درون خودشان این طاعون را دارند، چون هیچ کس در این جهان، هیچ کس، هیچ وقت نمی تواند مصون باشد.
