ادبیات اقتباسی، ژانری است که در آن، هنرمند با الهام گرفتن از اثری کهن، دست به آفرینشی دوباره بزند و اثر اولیه را به گونه ای دیگر بیافریند. در واقع، اثر جدید، دقیقا همان اثر اولیه نیست، بلکه تنها رگه هایی از اثر اولیه در آن دیده می شود. پایه و اساس بازآفرینی، تخیل است و کتاب بازآفریده شده، اثری است مستقل، تازه و بدیع. در بازآفرینی می توانیم از هر زاویه ای که بخواهیم وارد ساختار شویم و ساختمان اثر را به کلی در هم ریزیم.
«داگلاس آدامز» بیش از هر چیز به خاطر مجموعه ی «راهنمای کهکشان برای اتواستاپ زن ها» شناخته می شد؛ مجموعه ای که اولین بار از طریق رادیو، و بعد از طریق کتاب، تلویزیون و فیلم به جهان سرگرمی پا گذاشت.
او به عنوان نویسنده ای سیاسی، اگر در دنیای امروز زندگی می کرد بدون تردید انتظار داشت آثاری نوین به وجود آید که در عین وفاداری به آرمان هایش، بازتاب دهنده ی مسائل کنونی باشند.
کتاب «جنگ و صلح»، رمانی جسورانه و وسیع اثر «لئو تولستوی» است که داستان حمله ی ناپلئون به روسیه در سال 1812 را روایت می کند و چشم اندازی دقیق را از جامعه ی روسیه در اوایل قرن نوزدهم به تصویر می کشد.
