«حلاج»، (234-309 ق) عارف شهید و بزرگ مصلوبی است که جایگاهی ویژه و دست‌نیافتنی در میان عرفا دارد. در کتابچة حاضر ضمن بیان مختصری از زندگی وی، شخصیت او از نگاه دیگران مانند «مولانا»، «ابوسعید ابوالخیر» و «شیخ فرید الدین عطار» نشان داده شده است. در ادامه اندیشه‌ها و شعرهای او در باب موضوعاتی مانند عظمت خداوند، عشق، صبر، و توکل بازگو گردیده است، از جمله: عاشق حقیقی آن است که چیزهای محدود، پرستش نکند» و «معرفت با خاصگان و مشقت با عوام است و سخنوری با اهل تردید و اندیشه با نومیدان و بی‌خبری با ترسندگان است».
کتاب اندیشه های زرین حلاج
بدیهه