کتاب فرمانروای دژ پوشالی

King of the Castle
انتخاب و مسئولیت در دنیای متجدد
کد کتاب : 106167
مترجم :
شابک : 978-6225820111
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 340
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1977
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 11 اردیبهشت

معرفی کتاب فرمانروای دژ پوشالی اثر گای ایتن

کتاب « فرمانروای دژ پوشالی» "انتخاب و مسئولیت در دنیای متجدد" نوشته گای ایتن توسط انتشارات کتابسرای میردشتی منتشر شده است.
فرمانروای دژ پوشالی نقد بسیاری از فروض نقدناشده‌ای است که ما زندگی خود را با آنها به سر می‌بریم. نویسنده این اثر کهنه‌نشدنی، فروض غالب امروز را با باورهایی مقایسه می‌کند که در روزگاران پیشین زندگی مردم را جهت می‌داد. بحث او با چگونگی تسخیر جسم و روح شهروندان در چارچوب باورهای امروزی آغاز می‌شود که بازتعریف مسئولیت‌های انسان معاصر را ضروری‌تر و خطیرتر از تمام دوران‌های پیش می‌سازد فرمانروای دژ پوشالی نهیب و تذکری برای زنده‌سازی هشیاری همه شهروندان و همه انسان‌ها برای انتخاب آزادانه تقدیر غایی خودشان است. گای ایتن در این اثر وزین، از حمله به ارزش‌های رایج زمانه ابا ندارد و کارکردهای مفید سنت‌های دیروز را که با تندباد «تجددگرایی» و سنت‌ستیزی به محاق رفته‌اند، شرح می‌دهد. او در جای‌جای این اثر به جای پای سست علم‌زدگی و خلط کردن قلمروی دانش و اعتقاد اشاره می‌کند و گرچه خود در ابتدا در محیطی خداناباور به دنیا آمده است، عواقب دور ریختن ارزش‌ها و سنت‌های دیرپای بشری را با زبان مخصوص به خود توضیح می‌دهد.

کتاب فرمانروای دژ پوشالی

گای ایتن
چارلز لو گای ایتون (همچنین با نام‌های حسن لو گای ایتون یا حسن عبدالحکیم شناخته می‌شود؛ ۱ ژانویه ۱۹۲۱ – ۲۶ فوریه ۲۰۱۰) دیپلمات، نویسنده، مورخ، و محقق اسلامی صوفی بریتانیا بود.
دسته بندی های کتاب فرمانروای دژ پوشالی
قسمت هایی از کتاب فرمانروای دژ پوشالی (لذت متن)
این کتاب -بیش از هر چیز- با معنـای انسان بودن؛ آنطور که در دیدگاه های سنتی از طبیعت انسان برداشت می شود؛ سروکار دارد. هیچگونه زمینه مشترکی میان این دیدگاه و تصویر و دیدگاهی که انسان امروز برای خود تصور می کند، وجود ندارد: تصویری از حیوانی باهوش که زاده شده تا به بهره کشی از ثروت های زمین -خواه در خدمت لذت شخصی، خواه در خدمت اجتمـاع- مشغول شود و آن قدر به این کار ادامه دهد تا بالأخره چراغ کم فروغ حیاتش خاموش شود و تاریکی مرگ او را دربرگیرد. در دیدگاه سنتی، انجام رساندن وظیفه انسانی، به مثابه زندگی کردن همانند یک «نماد» است، نه یک موجود فانی مشغول به خود و نه مانند یکی از بی شماران ذرات خس وخاشاک که در پرتوی نور خورشید، مدت کوتاهی به چشم می آیند. البته زندگی کردن همانند یک نماد، به این معنا هم هست که انسان بدین ترتیب معرفی و شناسانده شود. بلندای چنین وظیفه ای تا آسمان ها سر می کشد و تا افق های نادیدنی دست می اندازد.