سلت‌ها در حدود سال ۷۰۰ قبل از میلاد، یک گروه از قبایل هندواروپایی جنگ‌جو و چادرنشین بودند که در اروپای مرکزی ساکن شدند و بعدها به بالاترین نقطه نفوذ و استیلای خود رسیدند و از بریتانیا تا آسیای کوچک گسترش یافتند. سلت‌ها سپس رو به شرق به آسیای کوچک کوچ کردند، و رو به غرب هم به سرزمین گل و اسپانیا و بریتانیا رفتند. از قرن سوم ق. م بدین سو، تاریخ اقوام سلت رو به زوال و تباهی رفت و با فتح «گل» به دست ژولیوس سزار (۱۵–۸۵ ق. م)، استقلال سلتی‌ها در قاره اروپا به پایان رسید. در بریتانیا و ایرلند این فروپاشی آهسته‌تر صورت گرفت، اما فرهنگ سنتی به تدریج و در اثر فشارهای سیاسی به تدریج از هم فروپاشید. خانواده‌های سلت درقبایل خود درون کلبه‌های کوچک یا قلعه‌های ساخته شده زندگی می‌کردند. در مواقع صلح، سلت‌ها به پرورش گله و کاشت غلات می‌پرداختند. هنر سلتیک ، هنری است که با مردمان سلت ارتباط دارد. هنر سلتی مشخصا هنر قوم سلتی ساکن انگلستان و ایرلند را از حدود چهار قرن پیش از میلاد تا هفت قرن بعد از میلاد را شامل می‌شود. از مشخصات این هنر تزئینات انتزاعی نامتقارن و خمیده خط و نیز عموما شکل‌های جانوران است. هنر سلتی یک دوره دشوار برای بررسی و باستان‌شناسی است و دلیل عمده آن گستردگی زیاد از زمان و همچنین فرهنگ و جغرافیای سکونت و پراکنش سلت‌ها است. کتاب هنر سلت‌ها پژوهشی است ارزنده درباره هنر سلتیک، به خصوص درباره هنر لاتنی.
کتاب هنر سلت ها
پژواک فرزان