جمله ی موجودات جهان از ژرفای زمین تا بلندای آسمان، در گستره ی لانهایت وجود، سپاهیان خداوندند و تنها در فرمان او، از این روست که خداوند می فرماید: و اگر ساکنان شهرها ایمان می آوردند و پروا پیشه می کردند، همانا برکاتی از آسمان و زمین برآنان می گشادیم…* و این همان حضور بی وقفه ی آفریدگار عالم است در ذره ذره ی وجود؛ تا نگویند که آفرید و به خود واگذار کرد، بلکه هر روز در کارست و همواره پروردگار!
دستان او باز است و فرمانش جاری! در ملک وجود و در عرصه پادشاهی اش کسی را یارای ستیزه نیست. از عظمت اوست که آسمان و ساکنانش به غرش آیند، و زمین و آبادگرانش به لرزه افتند و دریاها و آنچه در ژرفای آنهاست موج بردارند! و باران نیز فرمانبر اوست و ابرها هم؛ و این است که ما در خشکسالی به فرمانروای باران شکایت می بریم و از او درخواست ریزش رحمت می کنیم.
کتاب چه کسی باران می باراند
اطلاع