نیروی اندیشه بشر بین دانسته های گوناکون همیشه ارتباط برقرارمی کند و در آنها تصرف می نماید، این طرز تصرف در مسائل علمی از سوی کسی که تنها یک علم را می داند با کسی که علاوه بر آن علم، با سایر علوم نیز آشناست از طرز بیان و کیفیت سخن معلوم و مشهود است. بنابراین هیچ جای تعجبی نیست اگر شاعری طبیب یا طبیبی شاعر باشد. بعضی معتقدند طبیب و شاعر شبیه به دو زنبورند که شهد یک گل را می مکند و در دو ظرف، عسل خوشگوار می ریزند؛ زیرا طبیب، امراض جسمانی و شاعر، امراض روحانی بیماران را مداوا می کند. ویراست دوم این کتاب با حمایت دوستانی چون دکتر یحیی حدادی ابیانه_استاد دانشمند بیماری های زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد_و دکتر محمد طاهری_استاد محترم رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران_تقدیم حضور فرهنگ دوستان ارجمند می گردد.
کتاب طبیبان شاعر