کتاب گناه نامدار

رمان «گناه نامدار» نوشته‌ی فرشته تات شهدوست، داستان مردی به نام نامدار خسروپناه را دنبال می‌کند که به‌عنوان ماساژدرمانگر وارد یک پانسیون خاص می‌شود. اما حضور او در این مکان صرفا به قصد کار درمانی نیست؛ او مأموریتی دارد تا مدارکی را که برای رئیسش، خدیو هژبری، اهمیت زیادی دارند، به دست آورد و به او برساند. پانسیون مورد نظر، محیطی مرموز و پیچیده دارد و ورود نامدار به آن، آغازگر زنجیره‌ای از موقعیت‌های غیرمنتظره و پردردسر می‌شود.
مالک پانسیون، زنی با نفوذ و رفتارهای کنترل‌گرانه است که به نامدار پیشنهاد می‌دهد تا «شاه‌ماهی» خانه شود؛ عنوانی که از نظر سلسله‌مراتب داخلی پانسیون، جایگاهی بعد از خود اوست. این جایگاه، هرچند در ظاهر نوعی ارتقاء است، اما در واقع به معنای انجام دادن کارهایی خارج از چارچوب حرفه‌ای، اخلاقی و شخصی نامدار است. به‌تدریج، مرز میان وظیفه‌ی اصلی او و چیزهایی که از او انتظار می‌رود، کمرنگ می‌شود.
با پیش رفتن داستان، نامدار درگیر وضعیت‌هایی می‌شود که او را مجبور به انتخاب میان اصول شخصی و شرایطی می‌کند که کنترل چندانی بر آن‌ها ندارد. تصمیماتی که باید بگیرد، هم فشار روانی به دنبال دارند و هم او را به سمت موقعیت‌هایی می‌کشانند که از نقش درمانگر فاصله دارند. در این میان، شخصیت‌های دیگر، از جمله خود زن صاحب‌خانه، هرکدام با اهداف و روابط پنهانی، به شکل‌گیری فضای معمایی و تنش‌زای رمان کمک می‌کنند.
این رمان ترکیبی از عناصر عاشقانه، جنایی و معمایی است و در بستری روایت می‌شود که نشانه‌هایی از مناسبات مافیایی، قدرت، کنترل و تعارض درونی شخصیت‌ها را دارد. تمرکز اصلی آن بر موقعیت‌های اخلاقی پیچیده، روابط انسانی در موقعیت‌های نابرابر، و تحول شخصیتی فردی است که در شرایطی خارج از انتخاب اولیه‌اش قرار گرفته است.