کتاب اول خیابون قنات

کتاب «اول خیابون قنات» نوشته محمد چرم‌شیر، نوولایی است که با زبانی محاوره‌ای و لهجه تهرانی قدیمی، داستانی جذاب و طنزآمیز از زندگی مردم یک محله قدیمی در تهران روایت می‌کند. این اثر، که در مجموعه «هزاردستان» منتشر شده، خواننده را به دل محله قنات می‌برد، جایی که حرف‌ها و شایعات، مانند کلافی درهم‌تنیده، زندگی شخصیت‌ها را به هم گره زده است. داستان، با ظرافت و طنزی خاص، روابط پیچیده و گاهی هجوآمیز آدم‌های محله را به تصویر می‌کشد و خواننده را کنجکاو می‌کند تا سر از این معمای هزار نقش دربیاورد.
داستان با ماجرایی آغاز می‌شود که گروهی از مردان محله تصمیم می‌گیرند به سر خاک چانه‌گیر نان بربری، که در گذر اخوین اخوت بوده، بروند. اما دلیل این تصمیم ناگهانی، رشته‌ای است که سر دراز دارد و به شایعات و نقل‌قول‌های محله‌ای گره خورده است. چرم‌شیر، با استفاده از زبان محاوره و اصطلاحات قدیمی، فضایی زنده و واقعی خلق کرده که خواننده را به تهران قدیم می‌برد. شخصیت‌ها، با نام‌هایی مانند محمودآقا عطار، رسول‌نیم‌خیز، و یحیی ارسی‌دوز، هر یک بخشی از این پازل هستند و روابطشان، که گاهی طنز و گاهی پر از سوءتفاهم است، داستان را پیش می‌برد. یکی از ویژگی‌های برجسته کتاب، روایت داستان از زبان شخصیت‌های مختلف است. قصه‌ای که در محله بر سر زبان‌ها افتاده، راست و دروغش مشخص نیست. هر شخصیت، آنچه از دیگری شنیده را برای نفر بعدی تعریف می‌کند و این نقل‌قول‌های مکرر، داستان را تغییر می‌دهند. قصه‌ای که در ابتدا خانمان‌سوز به نظر می‌رسد، در طول روایت، مانند بهمنی که آب می‌شود، کوچک و کوچک‌تر می‌شود و در نهایت، به بازیچه‌ای برای بچه‌های محله تبدیل می‌گردد. اما این ابهام باقی می‌ماند که آیا این شایعه، تنها یک شوخی گذرا است یا در جایی زهر خود را خواهد ریخت. چرم‌شیر با سبک خاص خود، که در آن طنز و نقد اجتماعی به هم آمیخته‌اند، تصویری از جامعه معاصر ایرانی ترسیم کرده است. او با ایجاد دایره‌ای از ارتباطات پیچیده میان شخصیت‌ها، حال‌وهوای محله‌های قدیمی تهران را به‌خوبی نشان می‌دهد. زبان کتاب، که پر از اصطلاحات و ضرب‌المثل‌های قدیمی است، به داستان عمق و اصالت می‌بخشد. این اثر، برای علاقه‌مندان به ادبیات معاصر ایران و داستان‌های فارسی، تجربه‌ای لذت‌بخش و تأمل‌برانگیز است.