کتاب زندگی نامه خودنوشت داروین

"زندگی نامه خودنوشت داروین" نگاهی نادر و صمیمی به زندگی و ذهن یکی از تأثیرگذارترین متفکران علمی تاریخ ارائه می‌دهد. این اتوبیوگرافی که در سال 1876 نوشته شد، ابتدا برای خانواده‌اش نوشته شد و بعدا برای انتشار عمومی ویرایش گردید. سفر شخصی، فکری و معنوی داروین از اوایل کودکی او در شروزبری تا توسعه نظریه پیشگامانه‌اش در مورد تکامل از طریق انتخاب طبیعی را دنبال می‌کند. صدای داروین به دور از یک روایت خشک، واضح، متواضع و گاهی طنزآمیز است. این سند به همان اندازه که سابقه بیداری علمی است، تأملی بر شک انسانی، عشق خانگی، تغییر دینی و وظیفه اخلاقی نیز می‌باشد. برای هر کسی که به دنبال درک شخص پشت درباره منشاء گونه‌ها است، این یک روایت اساسی است - متفکرانه، صریح و عمیقا انسانی.
داروین تربیت خود را در خانواده‌ای تحصیل کرده و مترقی، دوران مدرسه و دوران تحصیل خود در دانشگاه کمبریج را بازگو می‌کند، جایی که هدف اولیه او برای ورود به روحانیت به تدریج جای خود را به اشتیاق عمیق‌تر به تاریخ طبیعی داد. رویداد تعیین‌کننده اوایل کار او - سفر HMS Beagle (1831-1836)- به وضوح به یاد می‌آید، نه با شکوفایی چشمگیر، بلکه با درک آرامی از اینکه چقدر عمیقا درک او از پیچیدگی و تنوع طبیعت را شکل داده است. سپس خاطرات به کار علمی داروین، به ویژه دوران طولانی بارداری نظریه تکامل او می‌پردازد. او سال‌های تحقیق، مشاهده و توسعه محتاطانه را که قبل از انتشار درباره منشاء گونه‌ها در سال 1859 انجام شد، شرح می‌دهد. قابل توجه است که داروین به تنش بین اکتشافات علمی و باور دینی خود می‌پردازد و وزن احساسی و فکری از دست دادن ایمان خود را اعتراف می‌کند، اما هرگز خصومت خود را با دین ابراز نمی‌کند. زندگی خانوادگی نیز در خاطرات محوری است. داروین به عاطفه عمیق خود نسبت به همسرش اما و فرزندانشان و شادی‌ها و غم‌های زندگی خانگی فکر می‌کند. این لحظات تضادی را با خلوت فکری کار علمی ارائه می‌دهد و مردی را آشکار می‌کند که هم متفکری سخت‌گیر و هم شوهر و پدری فداکار بود.
"زندگی نامه خودنوشت داروین" صرفا داستان یک دانشمند نیست، بلکه داستان مردی است که نحوه درک ما از زندگی را تغییر داد، در حالی که به‌طور قابل ملاحظه‌ای مستقر و خودبه‌خود باقی ماند. در عصر تحولات فکری، صدای داروین سنجیده، صمیمانه و کنجکاو باقی می‌ماند. چه به عنوان همراهی با آثار علمی او خوانده شود و چه به عنوان پرتره‌ای از یک متفکر ویکتوریایی که با پرسش‌های مدرن دست و پنجه نرم می‌کند، این زندگی‌نامه گواهی بر قدرت مشاهده، صداقت، و جستجوی مادام‌العمر حقیقت است.