کتاب خانواده‌های آسیب‌زا

این نکته که اصولا سلامت روان کودکان، به‌طور عمده نتیجه پرورش آنهاست، فرضی طبیعی و بخشی از فرهنگ عامه به‌شمار می‌آید. در حال حاضر برآوردهای همه‌گیر شناختی نیز موید این نکته هستند که خانواده نابهنجار علت اصلی ایجاد مشکلات رفتاری و هیجانی انسان است. با این همه کودکانی را می‌بینیم که با وجود داشتن خانواد‌های عالی، در کنار آمدن با زندگی و الزامات زندگی روزمره ناتوان هستند. حال سوال این است که آیا ویژگی‌های خانوادگی معینی را می‌توان یافت که نابهنجارسازی دوره کودکی را پیش‌بینی کند؟ و آیا خانواده‌درمانی می‌تواند این ویژگی‌ها را اصلاح کند یا تغییر دهد؟