آنچه اثر حاضر را از دیگر آثار در حوزه مطالعات اسلامی معاصر متمایز میسازد زاویۀ دید خاص آن به موضوع است: بازخوانی فقه شیعه نه از موضعی درونفقهی یا با رویکردی صرفا تاریخی، بلکه تبیین آن بهمثابه نظامی حقوقی. در پرتو این رویکرد، بهجای تمرکز بر مسئلهای خاص یا بررسی موردی، کلیت ساختار فقهی بهمثابه نوعی دستگاه نظاممند حقوقی تحلیل میشود؛ خوانشی که موضوع را در چهارچوب گفتوگویی انتقادی با ذهنیت حقوقی مدرن قرار میدهد. همین رویکرد است که، با وجود کاستیها یا اشکالات احتمالی، بنیاد کتاب را برخوردار از ظرفیتی میکند که راهی نو برای نگریستن به فقه در بافتار معاصر بگشاید. ازهمینرو، این اثر میتواند هم برای فضای علمی شیعه دربردارنده پیشنهادی تازه در نگریستن از زاویهای جدید به استنتاج فقهی باشد، و هم برای گفتمان فکری ایرانی تحلیلی بدیع از امری فراهم کند که با زیست روزمره و ساخت ذهنیت ایران معاصر درهمتنیده است.
