درست روزی که جمال عبدالناصر، رئیسجمهور مصر، در ۱۹۷۰ درگذشت، آرزوی رسیدن به یک دولت-ملت واحد عربی به اتفاقی محال تبدیل شد. در جهانی که در آن آرمانهای جمعی فروپاشیدهاند و سیاست به بازی قدرت بدل شده، جمال عبدالناصر آخرین رویای مشترک جهان عرب بود. «ناصر، آخرین عرب» روایتی است از مردی که روی مرز دیکتاتوری و محبوبیت، جنگ و آرمان وحدت، شرق و غرب ایستاد و کوشید ملتی را از چنگال استعمار، فساد و تفرقه برهاند. این کتاب نهتنها پرترهای نافذ از ناصر ارائه میدهد، بلکه بازتابی است از پرسشی بنیادین: آیا منافع جهان عرب و غرب میتوانند روزی با هم آشتی کنند؟ با نگاهی تیزبین، زبانی روان، و نگاهی تاریخی-تحلیلی، سعید ابوریش ما را به قلب کشاکشهای خاورمیانه میبرد، جایی که خاطرهی ناصر همچنان بر حافظهی سیاسی منطقه سایه میاندازد.
سعید خلیل ابوریش (۱ مه ۱۹۳۵ – ۲۹ اوت ۲۰۱۲) نویسنده و روزنامهنگار مردم فلسطینی بود.
ابوالریش در العیزریه در یک خانواده فلسطینی متولد شد و بزرگترین فرزند خانواده از بین هفت فرزند این خانواده بود. وی در اورشلیم در خواند. پدرش برای روزنامهٔ دیلی میل کار میکرد و پس از مهاجرت دستهجمعی فلسطینیها در سال ۱۹۴۸ با خانوادهاش به بیروت نقل مکان کرد. پس از سپری کردن یک سال با خانواده در بیروت، ابو ریش به آمریکا برای تکمیل تحصیلات رفت. وی در مدرسهٔ وستاون در پنسیلوانیا تحصیل کرد. مدرسه مذکور مدرسهای شبانهروزی تابع طائفهٔ کواکرها بود. سپس تحصیلات دانشگاهی خود را در پرینستون، ایلینوی و دانشگاه شیکاگو تکمیل کرد. در دانشگاه شیکاگو با همسر اولش به نام پرودنس کوبر آشنا شد. سپس به بیروت بازگشت و به عنوان خبرنگار در رادیو اروپای آزاد به کار پرداخت. پس از آن دوباره به آمریکا مهاجرت کرد و در زمینهٔ خبررسانی در خبرگزاری تد بیتس در نیویورک فعالیت کرد.