معماری پساانتقادی، به عنوان جنبشی که نقدهای سنتی و مدرنیسم را پشت سر میگذارد، همواره با پرسشها و چالشهایی همراه بوده است.
نویسندگان در این کتاب با نگاهی انتقادی و تحلیلی، ناخرسندیها و محدودیتهای این گرایش معماری را واکاوی میکنند و ضمن بررسی نظریهها و نمونههای عملی، چارچوبی روشن برای درک پیچیدگیهای معماری معاصر ارائه میدهند.
کتاب حاضر، با تلفیق تحقیق علمی و تجربه عملی، نه تنها برای دانشجویان و پژوهشگران معماری، بلکه برای معماران حرفهای و علاقهمندان به تحلیل روندهای معماری، منبعی معتبر و راهگشا محسوب میشود.
این اثر خواننده را به سفری فکری و انتقادی دعوت میکند تا با نگاهی تازه به معماری پساانتقادی و چالشهای آن، امکان تفکر خلاق و نوآورانه در طراحی و تحلیل معماری فراهم شود.
کورش رفیعی در سال 1345 در شهر همدان به دنیا آمد. در کودکی به نقاشی و ریاضیات علاقهمند بود، و بعدها بهطورِتصادفی با معماری آشنا شد. وی دانشآموختهی رشتهی معماری در سال 1373 از دانشگاه شهید بهشتی است.
رفیعی با حضور و کسب تجربه در دفاتر معماری «فرهاد احمدی»، «معماری اثر» و دو دفتر معماری دیگر در کشور کانادا، مسیر خویش را برای راهاندازی دفتر شخصیاش یعنی «دفتر معماری اینجا» در سال 1393 هموار نمود. او که از همان ابتدا فعالیتهای حرفهای خویش را در زمینهی معماری با پروژههای بزرگمقیاس آغاز کرده بود، آن را انتخابی اشتباه برای پیشبرد تمرینهای تجربی معماری به شمار میآوَرد. وی بر این باور است که پروژههای عمومی بزرگ در ایران معمولاً گرفتار پروسهای نافرجام گشته و نارَس باقی میمانند و وقت معمار را برای پرورش ایدههایش تلف میکنند. او در چند سال اخیر با تمرکز بر روی پروژههای ویلایی و کوچکمقیاس که محدود به عملکردها نباشند، دغدغهی الزامی کردن حضور فضاهای خالی در آثارش را در خود میپرورانَد.